ایوب فصل ۱۲ (ترجمه قدیم)
پاسخ ایوب
۱ پس ایوب در جواب گفت: ۲ «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مُرد. ۳ لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی‌داند؟ ۴ برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی که خدا را خوانده است و او را مستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است. ۵ در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هر که پایش بلغزد. ۶ خیمه‌های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند. ۷ «لیکن الآن از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهند نمود. ۸ یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهد داد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید. ۹ کیست که از جمیع این چیزها نمی‌فهمد که دست خداوند آنها را به جا آورده است، ۱۰ که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟ ۱۱ آیا گوش سخنان را نمی‌آزماید، چنانکه کام خوراک خود را می‌چشد؟ ۱۲ نزد پیران حکمت است، و عمر دراز فطانت می‌باشد. ۱۳ لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است. ۱۴ اینک او منهدم می‌سازد و نمی‌توان بنا نمود؛ انسان را می‌بندد و نمی‌توان گشود. ۱۵ اینک آبها را باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رها می‌کند و زمین را واژگون می‌سازد. ۱۶ قوّت و وجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است. ۱۷ مشیران را غارت زده می‌رباید، و حاکمان را احمق می‌گرداند. ۱۸ بند پادشاهان را می‌گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد. ۱۹ کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زور آوران را سرنگون می‌سازد. ۲۰ بلاغت معتمدین را نابود می‌گرداند، و فهم پیران را بر می‌دارد. ۲۱ اهانت را بر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند. ۲۲ چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد. ۲۳ امّت‌ها را ترقّی می‌دهد و آنها را هلاک می‌سازد؛ امّت‌ها را وسعت می‌دهد و آنها را جلای وطن می‌فرماید. ۲۴ عقل رؤسای قوم‌های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست. ۲۵ در تاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.
۱ پس ایوب در جواب گفت: ۲ «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مُرد. ۳ لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی‌داند؟ ۴ برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی که خدا را خوانده است و او را مستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است. ۵ در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هر که پایش بلغزد. ۶ خیمه‌های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند. ۷ «لیکن الآن از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهند نمود. ۸ یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهد داد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید. ۹ کیست که از جمیع این چیزها نمی‌فهمد که دست خداوند آنها را به جا آورده است، ۱۰ که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟ ۱۱ آیا گوش سخنان را نمی‌آزماید، چنانکه کام خوراک خود را می‌چشد؟ ۱۲ نزد پیران حکمت است، و عمر دراز فطانت می‌باشد. ۱۳ لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است. ۱۴ اینک او منهدم می‌سازد و نمی‌توان بنا نمود؛ انسان را می‌بندد و نمی‌توان گشود. ۱۵ اینک آبها را باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رها می‌کند و زمین را واژگون می‌سازد. ۱۶ قوّت و وجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است. ۱۷ مشیران را غارت زده می‌رباید، و حاکمان را احمق می‌گرداند. ۱۸ بند پادشاهان را می‌گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد. ۱۹ کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زور آوران را سرنگون می‌سازد. ۲۰ بلاغت معتمدین را نابود می‌گرداند، و فهم پیران را بر می‌دارد. ۲۱ اهانت را بر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند. ۲۲ چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد. ۲۳ امّت‌ها را ترقّی می‌دهد و آنها را هلاک می‌سازد؛ امّت‌ها را وسعت می‌دهد و آنها را جلای وطن می‌فرماید. ۲۴ عقل رؤسای قوم‌های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست. ۲۵ در تاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر