یک مسیحی میتواند سیاسی باشد

نشر توسط:vocir 3 ساعت قبل دراجتماعی, اخبار, ایران, سیاسی نظر بدهید

این درست نیست  که بگوییم چون مسیحی هستیم به سیاست کاری نداریم،پس اگر حکومت فعلی ایران مورد تایید است در خارج از ایران برای بشارت  مسیحیت چه میکنید؟ چرا تشریف نمیبرید داخل ایران بشارت دهید؟ 

قطعا یک  مسیحی واقعی نمی‌تواند با سیاست کاری نداشته باشد و وانمود کند که در بیابانی دورافتاده جدای از بادهای مهیب گناه زندگی می‌کند و فقط با خدا ارتباط دارد. شخص مسیحی نیز مانند عیسی مسیح در این دنیا قرار گرفته است تا وظایفی که عیسی به او محول کرده است.

انجیل عیسی مسیح  در رساله رومیان باب ۱۳ از آیه یک در ارتباط با وظیفه مسیحیان نسبت به دولت ها آمده است ،که به خاطر خداوند از دولت تبعیت کنید،آیا در ارتباط با حکومت هایی به مانند حکومت جمهوری اسلامی ما به عنوان یک مسیحی موظف هستیم که از آن تبعیت کنیم؟و هر چه را که سران جمهوری اسلامی انجام میدهند ما تایید کنیم و ضمن تایید به ان احترام هم بگذاریم؟ در این نوشته سعی شده است تا تفسیر های غلطی که در ارتباط با اینکه یک فرد مسیحی هموراه باید مطیع حکومت باشد را روشن کنیم و بیان داریم که کتاب مقدس ما را در چه زمینه ای تشویق به احترام و تبعیت از دولت ها میکند.

بهتر است از این قسمت آغاز کنیم که هر حکومتی دارای یک قانون اساسی میباشد، قانون اساسی ،تعریف کنندهٔ اصول سیاسی، ساختار، سلسله مراتب، جایگاه، و حدود قدرت سیاسیدولت یک کشور، و از همه مهم تر تعیین و تضمین کنندهٔ حقوق شهروندان آن کشور است.

در فصل اول قانون اساسی جمهوری اسلامی ،اصل ۱۳ و ۱۴ اینگونه تعریف شده است:
اصل سیزدهم – ایرانیان زرتشتی ، کلیمی و مسیحی تنها اقلیت های دینی شناخته می شوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی برطبق آیین خود عمل می کنند.
اصل چهاردهم – به حکم آیه شریه «لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطینَ» دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیرمسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند، این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که برضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.

در اصل ۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی میبینیم که گفته شده است ،اقلیت های مذهبی مورد تایید حکومت فعلی ایران زرتشتیان  ،یهودیان  و مسیحیان هستند،هر سه دین قطعا دارای مراسم دینی مربوط به خود میباشند،مسیحیان طبق کتاب مقدس به عنوان یک مسیحی موظف بر بشارت انجیل عیسی مسیح هستند که این مهم در تعلیمات دینی آنان گنجانده شده است،که جمهوری اسلامی بر طبق قانون اساسی نباید مانع فعالیت مذهبی آنان شود و در این زمینه میتوانیم به قتل رهبران کلیساهای ایرانی مانند هایک هوسپیان اشاره کنیم که این خود عدم پایبندی حکومت  جمهوری اسلامی بر قانون اساسی میباشد که خود  پایه گذاری کرده است میباشد و در بسیاری مورد شاهد این بوده ایم که کلیساهای رسمی به تعطیلی کشانده شده اند که اینهم بی احترامی و نقض قانون اساسی از سوی میباشد،زمانی که مسیحیان و نوکیشان مسیحی برای برگزاری مراسم دینی  خود که باز هم طبق قانون اساسی مجاز به برگزاری آن میباشند منع میشوند اینهم بی احترامی حکومت به قانون اساسی میباشد.

در اصل ۱۴ مسلمانان را موظف به  رفتار محبت آمیز و رعایت حقوق انسانی غیر مسلمانان کرده است و اعتبار آن را مشروط به عدم توطئه و اقدام علیه جمهوری اسلامی کرده است، شرطی  که حکومت به این اصل داده است،در حقیقت دست مقام قضایی را باز گذاشته است که تا احکامی مانند اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام را برای مسیحیانی که در کلیسا فقط جهت برگزاری پرستش و دعا حضور پیدا میکنند و صادر کند و مجازات های سنگین برای آنان در نظر بگیرد.

در فصل سوم قانون اصل بیست و سوم آمده است  تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس رانمی توان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد. ولی میبینیم مسیحیان و باورمندان دیگر ادیان به خصوص نوکیشان به علت باورهای خود همواره مورد آزار و اذیت هستند تا جایی که در لیست سالیانه سازمان حمایت از مسیحیان تحت آزار و اذیت  در های باز (OPen Doors) ایران همواره در رتبه های بسیار بالا در امر آزار و اذیت مسیحیان قرار داشته است که در آخرین رتبه بندی ایران در رده نهم  این لیست قرار دارد.

در انجیل متی باب پانزدهم میبینیم زمانی که عده ای از فریسیان و علمای دین یهود برای بحث با عیسی مسیح به اورشلیم رفته بودند  در آیه ۷  آمده است که عیسی به آنها گفت: ای ریاکاران! اشعیای نبی خوب در حق شما پیشگویی کرد که:  ۸ این مردم با زبان خود به من احترام می‌گذارند، اما دلشان از من دور است.

این آیه نشان میدهد که عیسی مسیح هیچ زمانی ما را به سکوت علیه ریا کاران دعوت نکرد،خب اینجا با توجه به قانون اساسی جمهوری اسلامی و زیر پا گذاردن آن توسط خود قانونگزاران نمونه ای از ریاکاری آنان میباشد و طبق آیه فوق ما نباید در مقابل ریاکاران سکوت کنیم،پس  منظور انجیل از اطاعت   به حکومت ها که در تیتوس باب ۳ آیه ۱ آمده است این نبوده که ما اطاعت از حکومت های ریاکار داشته باشیم ،در قانون اساسی حکومت ریاکار جمهوری اسلامی به مسیحیان اجازه انجام تعالیم دینی داده شده است ولی حکومت و قانونگزار از آن سر باز میزنند ،ما به عنوان یک مسیحی باید پیغام نجات بخش عیسی را به تمام قومها برسانیم همانگونه که در متی ۲۸ آیه ۱۹ گفته شده است بروید تمام قومها را شاگرد من سازید،حال ما به عنوان یک مسیحی باید پایبند فرمان خداوند باشیم یا تحت اطاعت ریا کاری حکومت؟

رهبر جمهوری اسلامی در روز ۲۷ مهر ۱۳۸۹  در قم به صورت تلویحی فرمان حمله به کلیساهای خانگی را صادر کرد (تشکیل کلیسای خانگی نتیجه آزار و اذیت و تعطیلی کلیسا های رسمی است) اینهم نشان از ریاکاری رهبر حکومت فعلی میباشد.

قطعا یک  مسیحی واقعی نمی‌تواند با سیاست کاری نداشته باشد و وانمود کند که در بیابانی دورافتاده جدای از بادهای مهیب گناه زندگی می‌کند و فقط با خدا ارتباط دارد. شخص مسیحی نیز مانند عیسی مسیح در این دنیا قرار گرفته است تا وظایفی که عیسی به او محول کرده است اجرا نماید  یعنی انجیل را موعظه کند، به فقرا و نیازمندان کمک نماید، در برابر گناه بایستد و حاضر باشد به‌خاطر اجرای عدالت حتی از جان خود بگذرد. اینها همه بر جامعه تأثیر می‌گذارد، و هر چیز که این روزها بر جامعه تأثیر بگذارد جنبۀ سیاسی پیدا می‌کند.

همانگونه که در ایران تحت حکومت فعلی انسانهای مظلوم  به خاطر اندیشه و باور های خود تحت آزار و اذیت و شکنجه هستند طبق گفته کلام ما موظف هستیم که شرایط آزاد سازی آنها فراهم سازیم (لوقا باب ۴ آیه ۱۸) چرا که عیسی آمد تا آنها آزاد شوند ما میتوانیم با افشا گری علیه حکومت جنایات آنها را  به گوش جهانیان برسانیم،همانگونه که در کلام خدا به ما سفارش شده  است که زندانیان را فراموش نکنیم و در غم آنها شریک باشیم (عبرانیان باب ۱۳ آیه ۳)

در دوران حکومت جمهوری اسلامی صدها مسیحی و نوکیش تحت بازجویی قرار گرفتند و زندانی شدند. چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع شد، و بسیاری از نسخه های کتاب مقدس در کنار مواد مخدر و بطری های مشروب الکلی به آتش کشیده شد. خدمات کلیساها تعطیل و به خانه ها کشیده شد و مراسم عبادت نوکیشان مسیحی به اقدامی زیرزمینی و خطرناک تبدیل شد.