۱۳۹۵ تیر ۶, یکشنبه

مزامیر فصل ۱۱۵ (ترجمه قدیم)

مزامیر فصل ۱۱۵ (ترجمه قدیم)
در وصف خدای حقیقی
۱ ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمتت و به سبب راستی خویش. ۲ امّت‌ها چرا بگویند که «خدای ایشان الآن کجاست؟» ۳ اما خدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نمود، به عمل آورده است. ۴ بتهای ایشان نقره و طلاست، از صنعت دستهای انسان. ۵ آنها را دهان است و سخن نمی‌گویند. آنها را چشمهاست و نمی‌بینند. ۶ آنها را گوشهاست و نمی‌شنوند. آنها را بینی است و نمی‌بویند. ۷ دستها دارند و لمس نمی‌کنند. و پایها و راه نمی‌روند. و به گلوی خود تنطّق نمی‌نمایند. ۸ سازندگان آنها مثل آنها هستند، و هر که بر آنها توکل دارد. ۹ ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون و سپر ایشان است. ۱۰ ای خاندانِ هارون بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است. ۱۱ ای ترسندگانِ خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است. ۱۲ خداوند ما را به یاد آورده، برکت می‌دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد. ۱۳ ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ. ۱۴ خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را. ۱۵ شما مبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید. ۱۶ آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود. ۱۷ مردگان نیستند که یاه را تسبیح می‌خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می‌روند. ۱۸ لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الآن و تا ابدالآباد. هلّلویاه!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر