۱۳۹۵ فروردین ۱۰, سه‌شنبه

مزامیر فصل ۶۶ (ترجمه قدیم)

مزامیر فصل ۶۶ (ترجمه قدیم)
بانگ شادمانی برای خدا
۱ ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! ۲ جلال نام او را بسرایید، و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! ۳ خدا را گویید: «چه مَهیب است کارهای تو! از شدت قوّت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! ۴ تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترنم خواهند نمود.» سِلاه. ۵ بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او در کارهای خود به بنی آدم مهیب است. ۶ دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبور کردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. ۷ در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امّت‌ها است. فتنه انگیزانْ خویشتن را برنیفرازند، سِلاه. ۸ ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید و آواز تسبیح او را بشنوانید. ۹ که جانهای ما را در حیات قرار می‌دهد و نمی‌گذارد که پایهای ما لغزش خورد. ۱۰ زیرا ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره را غال می‌گذارند. ۱۱ ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. ۱۲ مردمان را بر سر ما سوار گردانیدی و به آتش و آب در آمدیم. پس ما را به جای خرم بیرون آوردی. ۱۳ قربانی‌های سوختنی به خانة تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، ۱۴ که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خود آنها را به زبان خود آوردم. ۱۵ قربانی‌های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. ۱۶ ای همة خداترسان بیایید و بشنوید تا از آنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. ۱۷ به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. ۱۸ اگر بدی را در دل خود منظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی‌شنید. ۱۹ لیکن خدا مرا شنیـده است و به آواز دعـای من توجه فرموده. ۲۰ متبارک باد خدا که دعـای مـرا از خود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر